lüks masif ahşap masa çeşitleri, mutfak masası,

Yemek masası gerçekten ne için?

Annem yemek masamızı satıyor.

Hayatımda sadece birkaç kez yedim çünkü kız kardeşlerim ve ben çocukken kesinlikle berbat ederdik. Bunun yerine ailemiz, oturma odası uygun olmadığında ev ödevi yapmak veya televizyonda bir şeyler izlemek için iki katına çıkan mutfakta yemek yiyordu. Yıllar geçtikçe yemek masamız çeşitli saçmalıklar için bir çöplük haline geldi: faturalar, okul broşürleri, Amazon paketleri. Ne anlamı vardı ki artık?

Masanın zengin maun tepesi, beraberinde gelen koruyucu kapak nedeniyle mükemmele yakın durumda, ancak Nextdoor veya Facebook Marketplace'teki kimse ilgilenmiyor. Ailem masa ve altı sandalyesi için binlerce ödedi ama bunun için birkaç yüz dolar bile alamadılar.

İlgili olabilirsin. Akşam yemeğini evde yediğinizi düşünün. Sıradan bir Salı akşamı, herhangi bir özel durum değil. Kendini nerede hayal ediyorsun?

“Aynı gökyüzü” kartpostallarının gizemi
Aklınızdaki bu senaryonun resmi bir yemek odasında ortaya çıkmaması muhtemeldir. Akşam yemeği artık her yerde oluyor: bir televizyon programı yayınlarken kanepede, bir mutfak tezgahının üzerine eğilmiş, eve gidip gelirken. Değişim, burnumuzun dibinde gerçekleşti - 2019'da evde yemek pişirmeyle ilgili bir ankette, ankete katılanların yüzde 72'si yemek masasında büyürken, sadece yüzde 48'i hala bunu yapıyor. Amerikan yemek odası yavaş yavaş ölüyor ve zar zor gözümüze çarptık. Kolaylık olsun diye, artık büyük harfli akşam yemeğine oturmuyoruz.

Bu eskimeye dönüşen yemek masasına ve bir zamanlar yemek yemek için etrafında toplanan insanlara ne yaptı? Yemek masası ortadan kaybolmadı - Facebook Marketplace'te ailemin yanında çok şey var - ama anlamı sonsuza dek değişmiş gibi görünüyor.

Resmi bir yemeğin resmi tarihi
Yemek masasının günümüzdeki durumu, ancak eskiden nasıl kullanıldığı ve neyi temsil ettiği ışığında anlaşılabilir. Yüzyıllar boyunca bir yemek odasına sahip olmak, zengin bir ailenin işareti olarak görüldü ve belli bir saygınlık düzeyine işaret etti.

Eski Yunanlılar, resmi yemek odasının ilk popüler versiyonlarından birine sahipti. Andron olarak adlandırılan bu alan, erkeklerin yemesi ve içmesi içindi. Orada genellikle akademiyi tartıştıkları veya sanatçılar tarafından ağırlandıkları sempozyumlar düzenlediler. Genellikle erkeklere köleleştirilmiş kişiler ya da evin kadınları hizmet ederdi. Yemek masasında ve ritüellere ev sahipliği yapmada var olan güç dinamiğinin ilk örneklerinden biridir - bugün bile hala yemek saatinde ortaya konan sınıf, ırk ve cinsiyet ilişkilerinin çarpışması. Kültürler ve yüzyıllar boyunca yemek odaları ortaya çıkmaya devam etti, ancak modern Amerikan yemek odasının kökleri 1800'lerin Victoria İngiltere'sine dayanıyor.

Viktorya döneminde, kültür yemek odasını benimsedi ve aile ve sosyal statünün çökmekte olan bir görüntüsü haline geldi. Erken Amerikan yemek odalarının, uygun kaliteli mobilyalarla süslü olması gerekiyordu ve bu arzu, 1900'lerin yemek odası tercihlerine yansıdı. Daha yaşlı Amerikalılar, evlerinin temel taşları olan yemek odalarına sahip olma eğilimindedir - stilize, neredeyse kutsal alanlar. Connecticut Koleji'nde antropoloji yardımcı doçenti Rachel Black, “Büyükannemin, çocukken asla dokunmamıza izin verilmeyen bir yemek masası olduğunu hatırlıyorum çünkü çok güzeldi, her gün kullanmazdınız. Ve üzerinde özel Amerikan servisleri olması gerekiyordu.”

Ve değer verdiğimiz sadece masanın kendisi değildi: tablo manzaraları başlı başına bir sanattı. Eski tarz ev hanımının sıcak bir yuva yapması bekleniyordu ve yemek odasının havasını her akşam tasarlaması gerekiyordu; Nesiller öncesinden seyahatlerden ganimetlerin ve hediyelerin esnetildiği bir yer. Bazı ailelerin belirli durumlar için yemek takımları bile olurdu - örneğin Noel ve Paskalya için kaliteli çiniler veya belirli yıldönümleri.

Noel pudingini getiren bir hizmetçiyi tasvir eden 19. yüzyıldan kalma bir gravür. Getty aracılığıyla Davidson Knowles/Universal Images Group
"Bütün savurgan şeylerinizi göstermelisiniz: güzel sandalyeler, çarşaflar, tabaklar. Bir yemek yeme sanatı ve devasa bir yemek masasıyla ilişkilendirilen bir yaşam sanatı vardı," dedi bana Chicago'da yaşayan 20 yılı aşkın bir iç mimar olan Alice Benjamin.

Uzun bir geleneğin parçasıydı - yemek çevresinde inceliği ileten bir aura. "19. yüzyılda yemek yerken çok özel mutfak eşyaları kullandınız - sadece kuşkonmaz servis etmek için kullanılan bir kuşkonmaz sunucusu veya sadece ananas servis etmek için kullanılan bir tabak. Bunun sınıf yapısının bir parçası olduğunu bilmek," dedi Julie Muni